Który miód jest najlepszy? To pytanie, na które nie ma odpowiedzi, gdyż dobry jest miód każdy. Przyjrzyjmy się jednak dwóm jego rodzajom. Co charakteryzuje miód lipowy, a co miód rzepakowy?
Nie sposób znaleźć odpowiedzi na to, który miód jest najzdrowszy ani najsmaczniejszy. W pierwszym przypadku, można jeszcze wybrać, który miód stosowany we wspomaganiu leczenia będzie bardziej odpowiedni przy konkretnej chorobie. W drugim, jest to kwestia gustu lub zastosowania: różne miody różnie sprawdzają się przy słodzeniu herbaty, wypieku ciast czy przyprawianiu mięs. Miód lipowy oraz miód rzepakowy, o których piszę poniżej, także mają swoje właściwości charakterystyczne.
Miód lipowy
Kojarzycie zapach kwitnącej lipy? Każdy, u którego takowa rosła w okolicy domu, bez trudu sobie go przypomni. Charakterystycznie słodki, a jednocześnie ostry. Pamiętamy także jej biało-żółte kwiaty. Miód lipowy, jak sama nazwa wskazuje, powstaje właśnie z nektaru zbieranego z lipy. Jest on stosunkowo trudny do uzyskania, gdyż duże skupiska lipy znajdują się w niewielu miejscach. A to duże skupiska pożytku preferują pszczoły miodne. Mimo to, miód lipowy był stałym elementem w apteczce naszych babć. Ten miód jest także bardzo wysoko ceniony przez wszystkich znawców. Polskie miody lipowe są szczególnie cenne, co wynika Z TYCH badań.
Miód lipowy charakteryzuje się dość wysoką zawartością fruktozy w stosunku do glukozy. Wyjątkowo dużo jest w nim także witamin z grupy B, potasu, magnezu, manganu, chloru. Zawiera także w sobie niezwykle cenny olejek eteryczny. To wszystko bezpośrednio przekłada się na jego walory zdrowotne.
Ze względu na znaczącą obecność wspomnianego olejku, miód lipowy doskonale sprawdza się w leczeniu przeziębień. Wykazuje właściwości napotne, wykrztuśne, antyseptyczne i antybakteryjne. Działa także przeciwgorączkowo. Jeśli przyjmujemy go regularnie, bardzo dobrze wpływa na odporność i ma bardzo dobry wpływ na nasz układ nerwowy. Pomaga np. w walce z bezsennością.
Miód lipowy ma jasny kolor i dosyć szybko ulega krystalizacji (3-4 tygodnie). Nieskrystalizowany swoją konsystencją przypomina olej. Jego smak jest dosyć charakterystyczny, określiłbym go mianem słodko-ostrego. Dzięki temu jest bardzo oryginalny. Dobrym sposobem spożywania go, jeśli chcemy jak najlepiej skorzystać z jego właściwości zdrowotnych jest łyżeczka miodu pod język. Sprawdza się także we wszelkich naparach, np. z miodem, imbirem i cytryną, bądź z masłem, czosnkiem i mlekiem. To sposoby naszych babć, należy jednak pamiętać, aby miód dodawać do letniej (maks. 60 stopni, a nawet mniej) wody lub mleka. Inaczej traci dużą część prozdrowotnych właściwości.
Charakterystyczny smak miodu lipowego sprawia, że idealnie sprawdza się on jako marynata do mięs. Jeśli taki smak wam odpowiada, można dodawać go także do naleśników bądź wszelkich smoothies i owsianek.
Miód rzepakowy
Malownicze, żółte pola rzepaku – jak ja kocham ten widok! A jeszcze bardziej lubię widok uli stojących obok lub w środku takiego pola. Miód rzepakowy to zaraz obok miodu wielokwiatowego jeden z ulubionych miodów Polaków. Nie ma się temu co dziwić – rzepaku ci u nas dostatek! Jest to także jeden z miodów, który zbieramy jako pierwszy – już na przełomie kwietnia i maja.
Miód rzepakowy ma dosyć specyficzny skład. Stosunek glukozy (51%) do fruktozy (49%) jest w nim dosyć wyważony – obu cukrów jest niemal po połowie. Zawiera w sobie olejki eteryczne, flawonoidy, cholinę i kumarynę. Najliczniej obecne w nim witaminy to B, K i C oraz kwas nikotynowy. Zaskakująco dużo jest w nim także boru oraz żelaza.
Bor w nim obecny, ma bardzo dobre działanie na naszą śledzionę i tarczycę. Podobnie jest z żelazem – ten miód wykazuje jego najwyższą przyswajalność, zaś to działa dobrze na nasz układ nerwowy. Nie jest to miód najbardziej ceniony ze swoich właściwości antybakteryjnych i antyseptycznych, gdyż te w stosunku do innych miodów są stosunkowo niskie. Znane są jednak jego wybitnie wysokie właściwości zdrowotne w stosunku do serca, naczyń więcowych oraz wątroby. W jej przypadku, nie tylko jej nie obciąża, ale pobudza jej zdolności detoksykacyjne. Duża zawartość glukozy sprawia, że dobrze odżywia nasze serce, wzmacniając jego mięsień. To szczególnie cenne w zapobieganiu zawałom i innym chorobom układu krążenia. Jego działanie rozszerzające naczynia wieńcowe zapobiega także chorobie wieńcowej i miażdżycy.
Miód rzepakowy cechuje biało-kremowa barwa. Jego zapach także jest charakterystyczny – to po prostu zapach kwitnącego rzepaku. Znawcy miodów pitnych, twierdzą, że ten zapach jest wyczuwalny nawet po dwóch latach. Smak miodu rzepakowego jest za to bardzo łagodny, nazywany wręcz nieco mdłym. Stanowi to dobrą alternatywę dla ludzi, którzy nie lubią ani zbyt słodkich (np. akacjowy, lipowy), ani zbyt goryczkowych miodów (np. gryczany).
W kuchni, ze względu na jego dosyć neutralny smak, warto stosować go wedle swojego uznania. Koktajle, napoje, napary, smoothies – jak najbardziej! Jako marynata albo składnik ciast sprawdza się nieco gorzej, jednak niektórym może odpowiadać brak przebijającego smaku.
Miód lipowy czy rzepakowy?
Chciałbym powiedzieć – każdy miód, każdy! Niemniej jednak, pomiędzy tymi miodami są pewne różnice. Oczywiście, każdy miód działa pozytywnie na serce, jednak miód rzepakowy jest w tym lepszy niż lipowy. Podobnie jest z infekcjami górnych dróg oddechowych, przeziębieniami, gorączką. Tu także żaden miód nie zaszkodzi, lecz w tym zestawieniu lepszy jest lipowy. Kolejną kwestią jest kwestia smaku. Miód lipowy docenią fani smaków mocniejszych, zaś rzepakowy zwolennicy tych bardziej stonowanych. Moim zdaniem – miód rzepakowy mniej zabija (lecz dla innych to będzie bardziej wzbogacanie) smak napojów, za to lipowy bardziej wzbogaca (i znów… dla innych: zabija) smak mięs. Warto spróbować samemu!
